حضرت فاطمه سلام الله علیها الگوی عبودیت

بانوی دو جهان دخت نبی اکرم آن بریده از پلیدی ها و دوزخ، گوهر تابناک، انسان ملکوتی و در یک کلمه جامع آینه جمال و جلال حضرت قدس معبود اسوه بندگی بود که اندیشه آلودگان به تعلقات دنیوی را مجالی برای درک آن مقام والا نباشد چه رسد به قلم که بخواهد با محبوس ماندن در میان انگشتان چنین اندیشه و رای نقش این بندگی را بر ورق ترسیم کند. ولی برای بی بهره نماندن از چشیدن زلال آن کوثر جاودان، به فرازهایی از بندگی آن حضرت سلام الله می پردازیم.

1- معرفت منشاء عبودیت فاطمه سلام الله علیها

چنان که بیان کردیم منشاء عبودیت معرفت معبود با صفاتی است که شرح دادیم. حال معرفت فاطمی را بنگریم: «گواهی می دهم که او یکتا و بی همتاست و البته بازگشت این گواهی اخلاص است، حقیقت توحید و اخلاص فطری است و خصوصیات مقام توحید در پرتو نور تفکر و ایمان آشکار می شود[i].»

مطابق این فراز برای پی بردن به یکتایی خدا تعقل و تفکر لازم است و نظر به فطری بودن توحید، این اندیشه به سرعت به سرانجام می رسد و فرد صاحب معرفت و شناخت می گردد که مرحله تسلیم و باور لازم است تا روح ایمان بر دل بتابد.

پس از شناخت وجود ذات باری تعالی نوبت به شناخت صفات او می رسد: «او کسی است که همه پدیده ها را بی آن که سابقه و ماده ای داشته باشند پدید آورد و موجودات را بدون سابقه نمونه، الگو، شکل و نظیر ایجاد نمود، خداوندی که با مشیت و توانایی خود بدون در نظر گرفتن نفع و سودی برای خود، مراتب هستی را تصویر و تنظیم فرمود، و از آفرینش هدفی جز اظهار قدرت و حکمت وابراز لطف و محبت نداشت.[ii]»

حضرت، خدا را خالق و صاحب نعمت هایی می داند که سراسر جهان هستی را فرا گرفته که نه تنها از شمارش بلکه از دامنه افکارمان بیرون است[iii].

آن بانوی پاک، با چنین معرفتی خود را بنده او می داند، به سپاس نعمت ها و گواهی بر یکتایی او سخن آغاز می کند و در طول زندگی خود را در بند آن ذات مقدس و مالک حقیقی جهان هستی می داند. بندگی خود را در دو گستره اطاعت و عبادت نشان می دهد که به نمونه هایی اشاره می گردد: