بسم الله الرحمن الرحیم

پیشینه یا زمینه سازى بعثت جهانى

ایجاد تحول روحى و فرهنگى و تغییر اعتقادات جامعه کار بسیار سخت است و به سادگى تحقق نمى یابد. انسان به عقیده خویش حق یا باطل پاى بند است : کل حزب بما لدیهم فرحون (189) هر فرقه اى به باورهاى خویش پاى بند و به آن مسرور هستند لکل وجهه هو مولیها (190) براى همگان جهت و مرامى است که خداى سبحان به آن سو سوق دهنده است . (که منظور مى تواند علیت تکوینى باشد.) انسان نه تنها به باور خویش پاى بند است ، بلکه در تکاپو است تا دیگران را نیز به مسلک خویش هماهنگ کند و پیرو خودگرداند: و لن ترضى عنک الیهود و لا النصارى حتى تتبع ملتهم (191) یهود و نصارى از تو هنگامى خوشنود مى شوند که دین آنها را بپذیرى .

انبیا بزرگترین مسوولیت اجتماعى بشر را به عهده دارند. آنان معماران عقیدتى بشرند. که باید رسوبات و خرابه هاى باطل را ویران ساخته ، بناى زیباى توحید را در جان و اندیشه انسان ها بنیان نهند. همه انبیا یک رسالت به دوش مى کشند و پیام همه یک چیز است و هدف همه رساندن انسان ها به یک مقصد و مقصود یعنى اللّه تبارک و تعالى مى باشد: و لقد بعثنا فى کل امه رسولا ان اعبدوا اللّه و اجتنبوا الطاغوت (192) از میان هر ملتى پیامبرى برگزیدیم که پیام آن این بود که خدا را پرستش کنید و از طاغوت و مظاهر باطل دورى گزینید .

البته در ساختار این مسوولیت همگان نیستند هر کدام در فضا و شعاع خاصى مسوول مى باشند: تلک الرسل فضلنا بعضهم على بعض (193) پیامبران را بر یکدیگر برترى دادیم بالاترین و برترین مسوولیت عقیدتى بر دوش آن پیامبرى است که این محفل را خاتم و این سلسله را خاتم است . رسالت او از گسترده اى به وسعت ابعاد زندگى بشر در زمان و مکان قلمرو دارد. که واسطه فیض برترین نعمت الهى و کامل ترین دین بشر است : الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا(194) امروز دین را بر شما کامل و نعمت را تمام نمودم و راضى شدم که اسلام این چنینى دین شما باشد. او در پى ایجاد انقلاب نوین فرهنگى و سیاسى است و مى خواهد اندیشه ها را با معارف آن سویى و وحى پیوند دهد. فطرت انسان را اندیشور و شکوفا نماید.

ایجاد تحول عمیق این گونه ، کارى نیست که یک مرتبه و در مدت کوتاه پدید آید. باید از قبل زمینه سازى شود و با تلاش مستمر و با پیشینه سازى شروع شود، تا امکان تحقق این هدف تامین گردد و این درخت به بار نشیند. از ویژگى هاى پیامبران این است که هر کدام نسبت به پیامبران پیش از خود، مصدق و نسبت به پشینیان مبشر مى باشند.

زیرا که هدف آنان یک چیز است ، هیچ گونه اختلاف در بین آنها وجود ندارد. و چون رسالت رسول اللّه صلى الله علیه و آله جهانى است زمینه سازى نسبت به ظهور آن باید توسط پیامبران پیش از خودش شکل گیرد. به همین خاطر قرن ها پیش توسط انبیا بزرگ سخن از ظهور چنین پدید مى باشد. ابراهیم خلیل علیه السلام بیش از سه هزار سال قبل مژده از ظهور پیامبرى دارد که مزکى نفوس و معلم انسان ها مى باشد: و ابعث فیهم رسولا یتلو علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب (195) از بین آنان پیامبرى که آیات خدا را تلاوت و مردم را آموزش و پرورش دهد برانگیز. با این در خواست و پیام جامعه بشرى را منتظر تحقق این پدید عظیم مى نماید.

پیامبران دیگر نیز تلاش مى کنند اى راه را هموار نمایند، تا نوبت به آخرین سفیر آسمانى پس از رسول اللّه صلى الله علیه و آله یعنى مسیح علیه السلام مى رسد. که او باید سنگ تمام را بنهد و باید به طور گسترده و رسا و گویا ویژگى هاى آخرین پیامبر را بیان کند. او باید به طور مستند در کتاب آسانى خویش این خصوصیات را بیان نماید، تا جامعه آمادگى مناسب براى طهور رسالت جهانى پیدا کند: یابنى اسرائیل انى رسول اللّه الیکم مصدقالما بین یدى من التوراه و مبشرا برسول یاتى من بعدى اسمه احمد (196) اى بنى اسرائیل من فرستاده خدا به سوى شما هستم در حالى که توراتى را که پیش روى دارم و پیش از من نازل شده ، تصدیق کننده ام و نسبت به پیامبرى که بعد از من خواهد آمد و نام او احمد است ، مژده دهنده هستم . که در انجیل نام حضرت باکلمه فرقلیط یا فارقلیتا که همان عبرى احمد مى باشد آمده است .

ویژگى هاى حضرت آن گونه بازگو شده است که تمام بهانه هارا از بهانه جوها بگیرد. و آنان رسول اللّه صلى الله علیه و آله را در کتاب آسمانى خود همانند فرزندان خود مى شناختند. همان طور که انسان هیچ گاه در شناخت فرزند خویش اشتباه نمى کند، آنان اهل کتاب نیز رسول اللّه صلى الله علیه و آله را این چنین مى شناختند: یعرفونه کما یعرفون انبائهم (197) پیامبر را همانند فرزندان خود مى شناختند. این زمینه سازى و تبلیغ مستمر و طولانى جامعه رابه خصوص دو ملت یهود ونصارى را که در اطرف فلسطین وحجاز هم بسیارى از آنها حضور داشتند، آماده ساخت ، همه را در انتظار ظهور رسالت جهانى رسول اللّه صلى الله علیه و آله چشم به راه گذاشت . و این حقایق بر آنان همانند آفتاب نیمروزى آشکار گشت .

از سوى دیگر ویژگى هاى ولادت رسول اللّه صلى الله علیه و آله و صداقت و امانت دارى او که در بین مردم شهر داشت ، به گونه اى بود که تمام فرزانگان آگاه از حقایق وقتى او را مى دیدند امید و نوید رسالت او را مى دادند. همچنین عبادت هاى مستمر و شبانه روزى در حراء و غیر حراء و سابقه درخشان او تا چهل سالگى که روحیه خود را کاملا ساخته و آماده دریافت مسوولیت بزرگ الهى نموده بود نیز مبشر ظهور این پدیده بزرگ بود: ولقد کان یجاور فى کل سنة بحراء فاراه و لا یراه غیرى (198) وى هر سال به غار حراء مى رفتند که تنها من على بن ابى طالب علیه السلام او را مى دیدم . تمام این ها، زمینه ساز تحقق این پدیده بزرگ جهانى یعنى بعثت رسول اللّه صلى الله علیه و آله مى باشد.

 رسول اللّه صلى الله علیه و آله الگوى زندگى

مولف : حبیب اللّه احمدى