- عفت و نجابت همسرآینده

زندگی زناشوئی بر پایة انحصار، و اعتماد برپا می‌شود. زن و شوهر قصد دارند تمام وجود یکدیگر را تصاحب نمایند و دیگری در این کانون انحصاری راه نداشته باشد. مرد از همسرش انتظار دارد که چشم طمع از مردان بیگانه قطع کند و تمام وجودش را در انحصار او قرار دهد. به مردان بیگانه نگاه نکند، محبت دیگری در دلش نباشد، زیبائیهایش را در معرض دید دیگران قرار ندهد، با آنها گرم نگیرد و شوخی و مزاح نکند، عفیف و پاکدامن باشد.

مرد به هنگام گزینش همسر درصدد یافتن زن عفیف و با حیا و پاکدامن است که صد در صد مورد اعتماد باشد. و این خواسته بسیار با ارزش و مشروعی است، زیرا زندگی با یک زن خیانتکار برای یک مرد غیور غیرقابل تحمل است. زن نیز به هنگام ازدواج درصدد یافتن شوهر عفیف و پاکدامنی است که صددر صد مورد اعتماد باشد، چشم‎چرانی نکند و دلش را از محبت زنان بیگانه خالی گرداند و تمام وجودش را در انحصار همسر مشروعش قرار دهد.

رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: «خداوند متعال می‎فرماید: وقتی اراده کنم که خیر دنیا و آخرت را برای یک مسلمان جمع کنم قلبی خاشع و زبانی ذاکر و تنی صابر بر بلا به او عطا می‎کنم، و همسری به او می‎دهم که از نگاه کردن به وی شادمان شود، و در غیاب او از نفس خودش و مال شوهرش نگهداری کند».[1]

حضرت صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: «کفو بودن در اینست که عفیف باشد و از امکانات اقتصادی نیز برخوردار باشد.»[2]

[1] . قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ : قال الله تبارک و تعالی: «اذا اردت ان اجمع للمسلم خیر الدنیا و الآخرة جعلت له قلباً خاشعاً و لساناً ذاکراً و جسداً علی البلاء صابراً و زوجة مؤمنة تسرّه اذا نظر الیها و تحفظه اذا غاب عنها فی نفسها و ماله»، وسائل، ج 14، ص 23.

[2] . عن ابی عبدالله ـ علیه السلام ـ قال: «الکفو ان یکون عفیفاً و عنده یسار»، وسائل، ج 14، ص 51.